Wat met het negatief verlofsaldo bij uitdiensttreding?

De zomervakantie loopt op zijn eind en de medewerkers komen volledig opgeladen terug naar het werk. Als werkgever gun je hen die mooie vakantiedagen op de zonnigste stranden, want die extra portie energie kan je natuurlijk goed gebruiken. En uiteraard is een verlofaanvraag weigeren niet zo eenvoudig. Dat hoeven we jou vast niet te vertellen.

Maar na de zomervakantie kan het gebeuren dat een medewerker meer vakantiedagen heeft opgenomen dan dat hij er eigenlijk heeft opgebouwd. In theorie is dat geen probleem, behalve wanneer de medewerker uit dienst treedt. Dan is het niet altijd duidelijk wat er met het negatief verlofsaldo moet gebeuren.

Het risico op een negatief verlofsaldo

Vakantie is een recht. Een mensenrecht zelfs, zoals je het kan lezen in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Op hoeveel vakantie de medewerker recht heeft, is echter afhankelijk van onder meer de arbeidsduur. In de praktijk moet je de wekelijkse arbeidsduur met factor vier vermenigvuldigen. Wie 32 uur per week werkt, heeft met andere woorden recht op 16 vakantiedagen van 8 uur. Wie 40 uur per week werkt, mag daar vier vakantiedagen aan toevoegen.

Daarnaast kan de arbeidsovereenkomst ook extra vakantiedagen toekennen. De werkgever en de werknemer zijn per slot van rekening vrij om gunstigere afspraken te maken.

Kenmerkend is wel dat de vakantiedagen tijdens de loop van het jaar worden opgebouwd. Rond de zomerperiode is nog maar iets meer dan de helft van de vakantiedagen opgebouwd. Wie ze dan bijna allemaal opmaakt, krijgt te maken met een negatief verlofsaldo.

Voor wiens rekening komt het negatief verlofsaldo?

De vraag is wie voor het negatief verlofsaldo moet opdraaien. De werknemer, door het te verrekenen met de eindafrekening? Of de werkgever, door het net niet te verrekenen? Daarover lijkt de rechtspraak het niet helemaal eens te zijn.

De rechtbank Haarlem oordeelde in 2010 nog dat er geen wettelijke basis is voor de verrekening van het negatief verlofsaldo, daar de wetgever enkel gewag maakt van de verrekening van een positief verlofsaldo. De rechter te Haarlem oordeelde op basis hiervan dat de werkgever vooraf had moeten communiceren dat een eventueel minsaldo zou worden verrekend. Omdat de werkgever dit niet had gedaan, had de werkgever de werknemer een gunst toegekend. En daarop kon de werkgever nu niet zomaar terugkomen. Volgens de rechtbank Haarlem was het negatief verlofsaldo dus voor rekening van de werkgever, omdat de werkgever vooraf niet een en ander had meegedeeld.

Opmerkelijk is dat de rechtbank Limburg in 2018 net het omgekeerde besliste. Hiervoor baseerde het zich op de theorie waarbij een teveel aan vakantiedagen eigenlijk een vooruitbetaling op het loon uitmaakt. Volgens deze theorie moet de werknemer bij de uitdiensttreding de ongeldige vooruitbetalingen terugstorten. In de praktijk kan de werkgever het negatief verlofsaldo dus gewoon in mindering brengen. Schuldvergelijking noemen we dat.

Schep duidelijkheid over het negatief verlofsaldo

De rechtspraak lijkt het er niet helemaal over eens te zijn en dus is het lang niet duidelijk wat er met het negatief verlofsaldo moet gebeuren. Daarom raden wij van MKBrecht.nl aan om daarover een aantal goede afspraken te maken. Door vooraf overeen te komen dat een eventueel minsaldo bij de eindafrekening mag worden verrekend, hoeft daar geen discussie over te bestaan.

Dergelijke afspraken neem je best op in de arbeidsovereenkomst. Voor bestaande medewerkers is dat uiteraard geen oplossing. Daarom laat je jouw personeelsreglement maar beter ook aan een controle onderwerpen. Bij MKBrecht.nl kijken we graag jouw documenten na, ook wat de mogelijkheid tot het verrekenen van de vakantiedagen betreft. Plan een belafspraak in en wij beantwoorden meteen jouw vragen.