Werknemer ontvangt opzeggingsbrief niet en werkgever is het haasje

In een zaak die recent voor de Rechtbank Noord-Nederland verscheen (ECLI:NL:RBNNE:2021:993), had een beveiligingsbedrijf een ontslagvergunning van het UWV op zak en kon het rechtmatig een arbeidsovereenkomst opzeggen. De desbetreffende werknemer werkte als beveiliger voor verschillende prostitutiepanden. Door de coronacrisis was daar nog maar weinig bedrijvigheid te bespeuren en dus wilde de werkgever van de arbeidsovereenkomst af. De werknemer had geen verweer gevoerd bij de ontslagprocedure. Bij zowel gewone als aangetekende post van 19 augustus 2020 heeft de werkgever de opzegging ter kennis gebracht. Vanaf 1 oktober 2020 is de werkgever gestopt met het salaris te betalen. Er leek geen vuiltje aan de lucht te zijn, maar toch vocht de werknemer het ontslag aan.

Werknemer zegt opzeggingsbrief niet te hebben ontvangen

Het probleem is dat de werknemer de aangetekende brief nooit in ontvangst genomen had en dat deze dus terugging naar de werkgever. Volgens de werknemer kwam dit omdat hij niet vaak zijn post ging ophalen. Maanden later, in januari 2021, heeft de werknemer dan een stapel poststukken gevonden, waaronder de brief van het UWV over de aanvraag voor de ontslagvergunning. De werknemer heeft op dat moment beslist om zijn ontslag aan te vechten. Hij meent namelijk dat zijn ontslag nooit rechtsgeldig heeft plaatsgevonden en dat zijn arbeidsovereenkomst niet correct is opgezegd. Hij wil dat de werkgever al het achterstallige loon betaalt en dat hij er opnieuw aan de slag kan. De werkgever vindt dan weer dat de bewaker maar beter over zijn postadres had moeten waken.

Kantonrechter vindt dat werkgever meer moeite had moeten doen

In de praktijk dient er hier rekening te worden gehouden met de ontvangsttheorie die door de Hoge Raad is uitgezet. Volgens deze theorie is het de afzender die moet bewijzen dat de tegenpartij de brief heeft ontvangen of dat hij redelijkerwijs mocht aannemen dat de brief hem heeft bereikt. Daar knelt hier inderdaad het schoentje, want de opzeggingsbrief was nooit aangekomen en was terug naar de werkgever gestuurd. De werkgever mocht dus niet aannemen dat de opzegging de werknemer had bereikt en hij had zelf meer moeite moeten doen om de werknemer alsnog te bereiken. Volgens de kantonrechter heeft een opzegging namelijk een grote impact op het leven van de werknemer en mag er van een goed werkgever worden verwacht dat hij best wel wat moeite doet.

Volgens de kantonrechter klopt het misschien wel dat de werknemer een bijzonder postadres had opgevoerd en dat hij er misschien vaker zijn post had moeten controleren, maar daardoor staat nog niet vast dat de werknemer de brief met opzet ontloopt. De rechter oordeelt daarom dat de opzegging geen juridische gevolgen heeft. Dit wil zeggen dat de werkgever al het loon plus de wettelijke verhoging moet betalen en dat de arbeidsovereenkomst gewoon blijft bestaan. De procedure kost de werkgever uiteindelijk zo’n 12.000 euro.

Opletten bij opzeggings- en ontslagbrieven

Wanneer je als werkgever voor een ontslagprocedure komt te staan, is het belangrijk om heel nauwgezet te handelen. In principe volstaat het om de opzeggingsbrief aangetekend te verzenden. Wanneer deze retour komt, blijft het belangrijk om ervoor te zorgen dat het de werknemer alsnog bereikt. Er zijn echter nog heel wat andere aandachtspunten. Zo ben je maar beter op je hoede voor foutjes in ontslagbrieven. Wij raden aan om je zo nodig juridisch te laten adviseren en een opzeggings- of ontslagbrief door een jurist of advocaat te laten opstellen.