Huurders en verhuurders zien af van huurindexering

De energiecrisis zorgt ervoor dat het leven snel duurder wordt. Niet alleen producten worden duurder, maar ook de huurprijzen stijgen. Dat komt door de huurindexering. Zowel huurders van woonruimtes als bijvoorbeeld huurders van een winkelruimte krijgen hiermee te maken en lijden onder de huurindexering. De verhuurder kan uiteraard steeds beslissen om de huurindexering niet toe te passen. Als de verhuurder hiervan afstand doet, is het belangrijk dat dit op papier wordt gezet.

Huurindexering bij woonruimtes

Bij het huren van een woning gelden er strikte regels met betrekking tot huurverhogingen. Sinds 1 mei 2021 begrenst de Rijksoverheid de huurverhoging. Voor een vrijesectorwoning geldt een maximumverhoging van 3,3%. Dit op voorwaarde dat de huurverhoging in het huurcontract is afgesproken. Een huurverhoging na een woningverbetering kan wel hoger zijn. Bij sociale huurwoningen, kamers, woonwagens of woonwagenstandplaatsen gelden andere maxima.

Verder geldt dat de verhuurder de huur niet een onbeperkt aantal keer mag verhogen. Dit mag slechts 1 keer per 12 maanden gebeuren. Hierbij gelden er wel een aantal uitzonderingen, bijvoorbeeld bij verbeteringen aan de woning. De verhuurder moet de huur ook tijdig aankondigen. Dit moet ten minste twee maanden van tevoren gebeuren.

Huurindexering bij winkelruimtes

Niet alleen woninghuurders krijgen te maken met huurverhogingen. Ook veel winkeliers krijgen deze extra financiële tegenvaller te verwerken. Bovendien gelden de genoemde beperkingen dan niet. Het zijn de bepalingen van de huurovereenkomst die primeren.

In de meeste huurovereenkomsten is een indexeringsbeding opgenomen. Dit wil zeggen dat er een inflatiecorrectie kan worden toegepast. De wijze waarop de overeenkomst wordt geïndexeerd, is in de algemene bepalingen bij de huurovereenkomst opgenomen. Meestal zoekt men aansluiting bij de prijsindexcijfers van het CBS, waardoor huurverhogingen van bijna tien procent op dit moment niet uit te sluiten zijn. En dat na de lastige coronajaren en terwijl winkeliers te maken krijgen met een dalend consumentenvertrouwen, oplopende grondstofprijzen en een afnemende koopkracht. Sommige huurovereenkomsten werken echter met een vast percentage of koppelen een maximum aan de indexering, hoewel dat eerder de uitzondering dan de regel is.

Afwijken van de indexeringsregeling in de huurovereenkomst

Ten aanzien van winkeliers zijn alle afwijkingen mogelijk, op voorwaarde dat de partijen hierin overeenstemming vinden. Het is net doordat winkeliers het al zo moeilijk hebben dat het volgens vastgoedspecialisten nog afwachten is wat de verhuurders zullen doen. Mogelijk zullen er verhuurders zijn die liever even meedenken met de huurder en die bijvoorbeeld niet zullen indexeren of die slechts beperkt zullen indexeren. Anderzijds zullen er verhuurders zijn die vinden dat ze de afgelopen coronajaren al voldoende hebben meegedacht. Hoe dan ook zal er vrijwel altijd een onderhandelingsmogelijkheid zijn. Voor de verhuurder is het per slot van rekening beter dat hij een huurder heeft die kan blijven betalen dan een huurder die op de fles gaat.

De winkelverhuurder kan uiteindelijk beslissen om de indexering niet door te voeren. De winkelier mag zich dan nog niet meteen rijk rekenen. De verhuurder kan de “vergeten indexering” later alsnog vorderen. Dat kan tot wel vijf jaar later. En het kan dan gaan om erg veel geld. Door de rechtspraak wordt er niet snel aangenomen dat de verhuurder van de indexering afziet. Enkel als er heel duidelijke en concrete feiten zijn waaruit dat zou kunnen worden afgeleid, is dat anders. Als je met de verhuurder een mondelinge afspraak hebt gemaakt over het niet toepassen van een indexering is het met andere woorden erg belangrijk om dit minstens schriftelijk te laten bevestigen.