Bedrijfsverhuizing: wat zijn de rechten van werknemer en werkgever?

Voor een bedrijf kan het soms nuttig zijn om zich op een nieuwe locatie te vestigen, bijvoorbeeld vanwege de aanwezigheid van nuttige faciliteiten, leveranciers en klanten. Echter, dan worden ook de werknemers geconfronteerd met belangrijke veranderingen. Ze moeten mogelijk naar een volledig andere stad trekken en krijgen daarbij te maken met mobiliteitsproblemen. Het is belangrijk dat een bedrijf deze nadelige gevolgen onderkent.

Verhuizing van een bedrijf en de gevolgen voor werknemers

Het staat een werkgever in principe vrij om het bedrijf naar een nieuwe locatie te verplaatsen. Dit betekent echter niet dat de werkgever geen rekening hoeft te houden met de belangen van de werknemers. Een bedrijfsverhuizing heeft namelijk vaak een grote impact op het dagelijkse leven van werknemers, zeker wanneer de afstand tot de nieuwe werkplek flink toeneemt. In de praktijk kiezen veel bedrijven ervoor om lokaal te verhuizen, waarbij sommige werknemers wat dichter bij het werk wonen en andere werknemers wat verder.

In dergelijke gevallen is er dan ook geen probleem en blijft de arbeidsovereenkomst intact. Dit betekent dat de werknemer in principe meeverhuist met het bedrijf. Als de nieuwe locatie daarentegen leidt tot een significant langere reistijd, kan dit wel problemen opleveren. Dit is met name het geval bij werknemers met lichamelijke beperkingen die zich moeilijker kunnen verplaatsen. Of wanneer de reistijd zo lang wordt dat het dagelijkse forensen onhoudbaar wordt.

Reistijd moet redelijk blijven

Er is geen wettelijke norm voor wat al dan niet een redelijke reistijd is. Dit zal geval per geval moeten worden bekeken en is onder meer afhankelijk van de persoonlijke omstandigheden. Om een idee te geven: uitkeringsinstanties vinden een reistijd van anderhalf uur (enkele reis) reeds passend. Voor iemand die het al gewend was om lang te reizen, is het ook moeilijker om hier tegenin te gaan. Voor iemand die lichamelijke beperkingen heeft en zich moeilijker kan verplaatsen, is het dan weer eenvoudiger. Kortom: men zal geval per geval moeten bekijken of de reistijd al dan niet redelijk is.

Over het algemeen neemt men wel aan dat de werknemers het werken op de nieuwe standplaats op zijn minst een kans moeten geven, tenzij ze echt een gegronde reden hebben om dit niet te doen. Toch betekent dit niet dat een werknemer zonder meer verplicht is om een langere reistijd te accepteren. Werknemers kunnen namelijk bezwaar maken als de nieuwe situatie onwerkbaar is.

Oplossingen zoeken bij langere reistijd

Bij discussies hieromtrent is het aan te raden om samen met de werknemer een oplossing te zoeken. De werkgever kan op verschillende manieren tegemoetkomen aan de verzuchtingen van de werknemer. Er kan bijvoorbeeld een hogere reiskostenvergoeding worden afgesproken, de werknemer kan vaker thuiswerken of een deel van de reistijd kan als werktijd worden beschouwd. Indien de werknemer beslist om dichter bij de nieuwe locatie te gaan wonen, kan ook een verhuisvergoeding worden aangeboden.

Ontslag bij weigering om mee te verhuizen

Als een werknemer weigert om op de nieuwe locatie te werken en er geen overeenstemming wordt bereikt, kan dit leiden tot een beëindiging van het dienstverband. Dit kan door middel van een ontslagprocedure of een beëindiging met wederzijds goedvinden. In dergelijke gevallen komt vaak een ontslagvergoeding om de hoek kijken, vooral wanneer de verhuizing een eenzijdige beslissing van de werkgever is. Werkgevers die hun bedrijf willen verhuizen, doen er dan ook goed aan om reeds in een vroeg stadium in gesprek te gaan met hun werknemers. In veel gevallen is het aanbieden van een compensatieregeling een betere oplossing dan een ontslag. Bovendien kan het aanbieden van dergelijke regelingen een positieve invloed hebben op de eventuele hoogte van een ontslagvergoeding, mocht het uiteindelijk toch tot een ontslagprocedure komen.