Hoe voorkom je als verhuurder een sluiting ingevolge de Opiumwet?

Op grond van de Opiumwet is de burgemeester bevoegd om panden waarin men drugs vindt te sluiten via een last onder bestuursdwang. Het pand wordt dan verzegeld en is niet meer toegankelijk, waardoor ook de verhuurder het pand niet langer kan verhuren. Een dikke streep door de rekening dus. De Nederlandse gemeenten mogen zelf de voorwaarden bepalen waaronder drugspanden worden gesloten, waardoor de situatie van gemeente tot gemeente verschilt. De noodzakelijkheid en evenredigheid staan daarbij centraal.

Noodzakelijkheid en redelijkheid bij sluiting drugspand

Hoewel de exacte regels van gemeente tot gemeente verschillen, zal de burgemeester steeds moeten nagaan in welke mate de sluiting noodzakelijk en redelijk is. Hierdoor zijn er grote gelijkenissen met betrekking tot het gemeentelijk beleid. Hierbij neemt men steeds verschillende factoren in rekening.

Wat de noodzakelijkheid betreft, is bijvoorbeeld vereist dat er een handelshoeveelheid drugs wordt aangetroffen (5 gram softdrugs of 0,5 gram harddrugs). Daarnaast weegt ook het al dan niet bestaan van een risico op recidive zwaar door, net zoals de kwetsbaarheid van de woning voor de drugshandel en het aanwezig zijn van een feitelijke handel.

Daarnaast moet de burgemeester ook een evenredigheidstoets uitvoeren. Dit houdt in dat de burgemeester moet nagaan of de gevolgen van de sluiting wel evenredig zijn met het doel van de sluiting (het pand uit het circuit van de drugshandel halen). Want het doel heiligt lang niet altijd de middelen. Zo oordeelde men bijvoorbeeld eerder al dat de sluiting van een woning die volledig werd omgebouwd voor de allergie van een minderjarig kind onevenredig is. Laat het vooral duidelijk zijn dat de aanwezigheid van minderjarige kinderen vaak zwaar doorweegt bij de beslissing van de burgemeester.

Toch kunnen ook de verwijten van andere partijen zoals de verhuurder een rol spelen bij de evenredigheidstoets. Vereist is dan wel dat de verhuurder een gebrek aan wetenschap heeft over de drugshandel en dat hij ook voldeed aan zijn verplichting om concreet toezicht te houden. Die toezichtsplicht blijkt vaak heel ver te gaan, want een lakse verhuurder speelt vaak een centrale rol in het drugscircuit.

Verhuurder verplicht om concreet toezicht te houden

Als verhuurder volstaat het niet om in de huurovereenkomst een clausule op te nemen dat de bedrijfsruimte, het winkelpand of de woning niet voor drugshandel mag worden aangewend. Ook het louter aanwezig zijn van een clausule die de verhuurder het recht geeft om toezicht uit te oefenen volstaat niet. Het toezicht moet per slot van rekening voldoende concreet zijn. Ook wij van MKBrecht.nl kunnen via een huurovereenkomst geen wonderen verrichten: de verhuurder moet zelf de handen uit de mouwen steken.

Van de verhuurder mag worden verwacht dat hij zich voldoende informeert over het gebruik dat van het pand wordt gemaakt. De verhuurder moet ook vooraf nagaan of de huurder bonafide is. Hierover kunnen wel degelijk afspraken worden opgenomen in de huurovereenkomst, wat de bewijsrechtelijke positie van de verhuurder ten goede komt.

Daarnaast moet de verhuurder tijdens de duur van de huurovereenkomst het pand voldoende inspecteren. Hoe vaak die controles moeten plaatsvinden, is niet wettelijk vastgelegd. In de praktijk neemt men aan dat de controles van die aard moeten zijn opdat ze de normale kweekcyclus van hennep zouden opmerken, waardoor een inspectie per acht tot tien weken noodzakelijk is. Zorg er bovendien voor dat dergelijke inspecties voldoende aantoonbaar zijn, bijvoorbeeld door de huurder daar per aangetekende brief of per mail van op de hoogte te brengen en een kopij bij te houden.

Bij MKBrecht.nl nemen we in de huurovereenkomst steeds afspraken op die het mogelijk maken om aan de controleplicht te voldoen. Ook een voorbeeldbrief stellen we graag voor jou op. Daarnaast kan je bij ons terecht voor alle informatie met betrekking tot de verhuring van kantoorruimtes of bedrijfsruimtes. Contacteer ons voor meer informatie.